Öne Çıkan Yayın

kelime videoları

https://www.youtube.com/channel/UC91Wrsi_25Ts3280rX8CLDw                                               ...

25 Mart 2014 Salı

Farsça divan sahibi Osmanlı Sultanları

-Sultanlardan Beyitler   
Sultan II. Bazyezid’in Farsça beyiti;
هر دود که بالا رود از سینۀ چاکم
ابری شود و گریه کند بر سر خاکم
Yaralı yüreğimden yanık göğsümden yükselen, yerden göğe çıkan her bir ah, buhar ve bulut olarak başımdan aşağı ve mezarıma dökülür yani yağmur halinde halime ağlar.
Fatih Sultan Mehmed, fethi takiben İstanbul’a girişinde Bellarkerna sarayına ayak basar basmaz şu beyiti söylemiştir;
بوم نوبت میزند بر طارم افراسیاب
پرده داری میکند در قصر قیصر عنکبوت
Efrasiyabın sarayının kemerinde baykuş ötmekte ve Kayserin sarayını örümcek kendi ağlarıyla örtmekte ve o ağlarıyla kapıyı bir perde ile kapatmakta sanki perdedarlık etmektedir.
Yavuz Sultan Selim’in Farsça beyitleri;
اى كه براى درد من فكر علاج كردۀ
مردنم از خدا طلب رنجه مكن حكيم را
Ey benim derdim için bir ilaç bulma düşüncesinde olan sevgilim,
Allah’tan (cc.) ölmemi niyaz eyle..Boş yere tabibe zahmet verme.
سوخت از حسرت سليمى رحم كن بر حال او
ماه من تا كى فروزى آتش رخسار را
Selim hasretinden yandı, onun bu haline merhamet et,
Ey benim ayım! Daha ne zamana kadar beni yanağının ateşiyle yakacaksın?
نه زنده ام از هجر تو اي شوح نه مرده
فرياد از اين نو وجود عدم آلود
Ne zinde em ez hicr-i tu ey şûh ne mürde / Feryâd ez în nev vücûdî-i adem âlûd
Hasretinden ne diriyim ey şuh ne ölü / Bu yokluk dolu yeni varoluştan feryat!

جلوۀ حسن تو ظاهر ز رح هر زیبا
این چه حسن و چه ظهورست بدین زیبایی

Her güzelin yanağından senin güzelliğin tecellî ediyor. Bu ne güzellik ve zuhurdur ki bu kadar güzel tecellî ediyor
Kanuni Sultan Süleyman’ın (Muhibbi) Farsça beyitleri;
وی بقتلم کرده ای بیوفا سوگند یار
بهر تسکین دلم بلله که سوگند ی دیگر
Vey be katlem kerdei ey bivefâ sevgend yâr/Behr-i teskîn-i dilem billah ki sevgendi diger
Ey beni öldürmeye yeminli vefasız sevgili, yeminini hatırla
Gönlümü sakinleştirmek için doğrusu bir başka yemin gerekmez.
زیار چشم وفا بسته بودم عقلم کفت
زهی تصویر باطل زهی خیال محال
Zi yâr çeşm-i vefâ beste budem aklem güft / Zihi tasavvur-ı bâtıl zihi hayal-i muhal
Sevgiliden vefa gözünü bağlamıştım (vefasını beklemiştim)
Aklım bu olmayacak bir düşünce, erişilmez güzel bir hayal dedi






سلطانها صاحب ديوان فارسي

23092007
FARSÇA DİVAN SAHİBİ OSMANLI SULTANLARI
VE DİVÂNLA­RININ NÜSHALARI

Şadi Aydın*
  
Özet: İyi bir medrese tahsili gören Osmanlı sultanları, ilim dili olan Arapça’nın yanında, edebiyat dili olan Farsça’yı da mükemmel bir şekilde öğrenmekteydiler. Bununla beraber şiir kabiliyeti olan Osmanlı Sultanları öğrendikleri Farsça  ile divanlar meydana getirecek kadar bu dili kullanmakta başarılı olmuşlardır. Farsça divan sahibi olan Osmanlı Sultanları şunlardır; Cem Sultan, Yavuz Sultan Selim, Şehzade Bayezid, Sultan III. Murad ve Kanuni Sultan Süleyman.

GİRİŞ

Selçukluların ve onlara bağlı emirliklerin Anadolu’da istikrar bulmasın­dan sonra Fars dili yavaş yavaş bu toprakların resmi dili haline gelmeye baş­ladı. Önemli kentlerde konuşma dili Farsça idi. Beyliklerde yazışmalar Farsça yapılıyordu, kitaplar Arapça ve daha ziyade Farsça yazılıyor, Farsça şiir söyleniyor, medreselerde dersler Farsça veriliyordu1.

Anadolu Selçukluları’nda XII. yüzyılın ikinci yarısından sonra İzzeddin Kılıçarslan zamanından bu yana edebiyat dili olarak Arapça, şiirde de Farsça, hükümdar ve devlet erkenının saraylarında rakipsiz bir hakimiyet elde et­mişti. Sultan ve emirlerin himayesinde bir çok İran şairinin yanı sıra değişik ülkelerden ilim ve fikir adamlarının bir araya geldikleri saraylar ve medrese­ler Fars dili ile büyük bir edebî ve ilmî faaliyete sahne olmaktaydı. Bunun ta­biî sonucu olarak da Farsça bir çok edebî ve ilmî eser ortaya konmaktaydı. Selçuklu hükümdarları daha çok Fars diline ve Fars edebiyatına değer veri­yorlardı, çünkü kendileri bu dile vakıftılar.

Bu dönemde Fars Edebiyatı’ndan bir çok tercümeler yapılmış ve bu ter­cümeler daha sonra bu eserlerin tanınmalarını sağlayarak bu türlerde benzer eserler hem Türk diliyle hem de Fars dili ile ortaya konmuştur.

Fars dili, şiiri ve İran kültürünün revacının Anadolu’da ve diğer Osmanlı topraklarında devam etmesinde Mevlâna’nın düşüncesinin ve eserlerinin et­kisi çok büyüktür. Mevlâna’nın şiiri, Mevlevî Tarikatı, Mevlevî Tekkeleri Fars dilinin bu topraklarda yaşamasına ve Anadolu dışındaki yörelerde de yayılmasına vesile oldu. Çünkü Mevlâna’nın mesnevisi ve gazelleri Farsça söylenmişti ve Fars dili Mevlevî dervişlerinin kutsal dili haline gelmişti. XIII. yüzyıllarda Fars dili şairlere, vezirlere, münşilere ve hükümet adamlarına özgü bir dildi ama Mevlevî tekkeleri vasıtasıyla halk tabakaları arasına girdi. Sultan saraylarında şehnâmehanlar bulunduğu gibi derviş meclislerinde de Mevlâna’nın şiirlerini okuyan mesnevîhanlar bulunmaktaydı.

Anadolu Selçuklu saltanatı sona ererken İran’da da Olcayto’dan sonra İl­hanlı hükümeti zayıflamaya yüz tuttu ve bu hanedan’ın Anadolu’daki nüfuzu ve idari gücü yavaş yavaş ortadan kalktı. Öte yandan, göçebe Türkmen nü­fusu Anadolu’da hızla çoğalmaktaydı. Tatar hücumu sırasında bunların bir kısmı yurtlarından sürülmüş ve Anadolu’ya gelmişlerdi. Moğollarla birlikte bu topraklara yeni gruplar  da gitmişti. Selçuklular’ın çöküşüyle birlikte bu boylar Anadolu’nun dört bir yanında yerel hükümetler kurdular. Bunların arasından Kayı Boyu, Selçuklular döneminde Bizans’a karşı uç beyliği yapı­yordu. Sonraları 1326’da Bursa’nın Osman Bey’in oğlu Orhan Bey tarafın­dan fethedilmesiyle Osmanlı Devleti’nin kuruluş hazırlıkları tamamlanmış oldu2.

Selçuklulardan sonra Osmanlılar’ın zuhuruna kadar ki fetret döneminde nerede tahsilli bir bey ve hakim varsa, Fars dili orada ilgi görüyordu. Bu cümleden olarak 1381-1398 yılları arasında yaklaşık 18 yıl süreyle Sivas ve yöresinin hakimi olan Kadı Burhaneddin, Fars  dilini himaye ediyordu.

1453 yılında İstanbul’un Fatih Sultan Mehmed tarafından fethiyle Os­manlı İmparatorluğu’nun altın çağı başlamış oldu. İmparatorluğun başkenti Edirne’den İstanbul’a nakledilerek bu şehir gitgide çağın en büyük kültür merkezi haline geldi.

Fatih’in sarayı İran’lı şair ve yazarların toplandığı bir yerdi. Bu dönemde İran’dan İstanbul’a  giden orta dereceli bir çok şair görüyoruz. İran’dan Ana­dolu’ya giden herkesten şairlik beklendiği ve bu konuda mahareti olmayan ve İran’da şairlik iddiasında bulunamayacak kişilerin şiir söyledikleri anlaşıl­maktadır. Öte yandan, şair olmak ile İran’lı olmak birbiriyle öylesine özdeş­leşmiştir ki, Anadolu’lu bazı şairler kendilerini  İran’lı gösteriyorlardı.

Fatih’ten sonra tahta geçen II. Bayezid, o devirdeki İran’ın en meşhur şairi Câmî ile yazışıyor ve ona değerli hediyeler gönderiyordu. Câmî, ‘Silsiletü’z-Zeheb’ adlı mesnevisinin üçüncü defterini Bayezid’e ithaf etmiş ve sonunda Sultan’ın gönderdiği ikibin altın floriye teşekkür etmiştir. Câmî’nin Fatih ve II. Bayezid ile ilişkileri onun Osmanlı topraklarında meş­hur olmasına neden oldu. Öyle ki, hiç bir İran’lı şair ve yazarın eseri onun eserleri kadar tercüme ve istinsah edilmedi.

Babasını tahttan indirerek yerine geçen Yavuz S. Selim’in güçlü bir şair­lik yönü bulunmaktadır. Yavuz döneminde Şah İsmail’in zulmü nedeniyle bir çok İran’lı şair ve bilgin Anadolu’ya kaçtı. Sünnî şair ve bilginler inançların­dan vazgeçmedikleri takdirde ya öldürülüyorlardı ya da İran’dan kaçıyor­lardı. Bunların bir kısmı Hindistan’a, bir kısmı Maveraünnehir’e, bir kısmı da Anadolu’nun yolunu tuttu. Anadolu’ya gelen ilim ve edeb erbabına gerekli değeri veren Yavuz, Farsça söyleyen şairleri teşvikten geri durmuyordu. Kendisi de Farsça şiir söylüyordu, Farsça divanında 2000 beyit vardır.

Avrupalıların Muhteşem Süleyman dedikleri Kanunî, Yavuz’dan sonra tahta geçmiştir. Edebiyatı seven, şair ve yazarları destekleyen bir kimseydi. Farsça şiir de söyleyen Kanunî şiirlerin de Muhibbî mahlasını kullanmıştır. Türkçe divanından başka yaklaşık 700 beyitlik Farsça divanı vardır.

İyi bir medrese tahsili gören Osmanlı sultanları, ilim dili olan Arapça’nın yanında, edebiyat dili olan Farsça’yı da mükemmel bir şekilde öğrenmektey­diler. Bununla beraber şiir kabiliyeti olan Osmanlı Sultanları öğrendikleri Farsça  ile divanlar meydana getirecek kadar bu dili kullanmakta başarılı ol­muşlardır. Farsça divan sahibi olan Osmanlı Sultanları şunlardır; Cem Sultan, Yavuz Sultan Selim, Şehzade Bayezid, Sultan III. Murad ve Kanuni Sultan Süleyman. Şimdi bu sultanların biyografi ve eserlerine kısaca değinerek onla­rın Farsça divanlarının nüshalarını tavsif edelim.

CEM SULTAN  ( 1459- 1495 )
                
Edirne’de doğmuştur. İlk öğrenimine daha beş yaşındayken sarayda baş­layan Cem, 1469’da  Kastamonu Sancak Beyliğine gönderildi. Fatih’in oğlu ve II. Bayezid’in kardeşidir. Fatih, 1473  yılında, Cem’i Edirne’de bırakarak Otlukbeli savaşına gittiğinde Osmanlı ordusunun yenik düşme söylentilerine kapılan Cem padişah olma hevesine kapılmış, babası savaştan galibiyetle dö­nünce dö­nünce Cem’i kışkırtanları idam ettirmiştir. Bir yıl sonra büyük oğlu Mus­tafa’nın Karaman’da ölmesi üzerine Cem Konya’ya gönderilmiş ve öğreni­mine orada devam etmiştir. Bu sırada II. Bayezid de Amasya’da aynı Cem gibi çok renkli bir hayat sürmektedir. Cem’in çevresine Sadî, Haydar, Sehayî, Lalî, Kandî ve Şahidî gibi şairler toplanmış, bunların bir kısmı Cem’le bir­likte kaçmıştır. Bu yüzdende bunlara Cem Şairleri lakabı verilmiştir. Yanında bulunan Rum ve İtalyan bilim adamlarından da yararlanan Cem tarih ve fel­sefede olan bilgisini artırmıştır. Cem, Batı Edebiyatı’nda da ‘Zizimi’ adıyla çeşitli eserlere konu olmuştur.3

Eserleri: Türkçe Divân4, Cemşid u Hurşid5., Fal-ı Reyhan-ı Sultan Cem6, Farsça Divân: Cem Sultan’ın Farsça Divanı’nın iki nüshası bulun­maktadır. Abdurrahman Naci Tokmak eser üzerine bir doktora tezi hazırla­mıştır. 

Birinci nüsha: Bursa Orhan Haraçcı Kütüphanesi nr. 891.5 – 913/1’de kayıtlı nüshadır. ( 26 x 17,5 ) ( 18 x 10 ) ebadında, 92 varak, 15 satır, talik yazı iledir. Ser levhalı, cedvelli, nefis müzehheb ve müzeyyendir.
 Başı:   Resid müjde-i nevruz şod iyan-i sebze
            Zi- ravzaha-yı cinan mi-dehed nişan sebze
 Sonu:   Me-ra perişani rüsvayi cihan kerd
             An arızi koned-em kevn u an hal-i siyah kerd

İkinci nüsha: Süleymaniye Kütüphanesi Fatih Kitaplığı nr.3794/1’de kayıtlı meşin ciltli, tezhibli, Şemseli, salbekli, zencirekli, köşebentli, miklepli ve talik yazıyla yazılmış bir divandır. Kenarında Türkçe divân mevcuttur. ( 21,5 x 12,7 ) ( 12 x 5 )cm ölçülerindedir.
 Başı:   Resid müjde-i nevrûz şod iyan-i sebze
            Zî- ravzaha-yı cinan mî-dehed nişan sebze

Sonu:   Me-râ perişanî rüsvayî cihan kerd
             Ân arizî koned-em kevn u an hâl-i siyah kerd

SELİMÎ (YAVUZ SULTAN SELİM 1466- 1520 )

Yavuz Sultan Selim, Osmanlı  padişahı Sultan II. Bayezid’in oğludur. Daha babasının sağlığında kardeşleri Korkut ve Ahmed ile taht kavgasına tutuştu. Yeniçerilerin ve kendisini tutan devlet adamlarının desteği ile 1512’de tahttan indirilen II. Bayezid’in yerine padişah oldu. Osmanlı devleti için asıl tehlikenin İran’dan geldiğine inanıyordu. İran’da saltanat süren Şah İsmail Anadolu’da büyük bir Şiî propagandası yapıyordu. Selim, Şah İs­mail’in üzerine yürüyerek onu Çaldıran’da 1514’te yenmiştir. Zaferden sonra Tebriz’e geldi ve oradan birçok sanatkarı İstanbul’a gönderdi. Zamanla Os­manlı Devleti’nin sınırlarını genişletmiştir. Abbasi halifesinden halifeliyi al­mıştır.

Sert mizacı ve cesareti yüzünden kendisine “ Yavuz ” lakabı takılan I. Selim büyük bir padişah idi. Ömrü savaş meydanlarında geçmiştir. İlmi sever ulemaya hürmet ederdi. Farsça’ya tam manasıyla vakıftı. Farsça ve Türkçe şiirleri bulunmaktadır. Farsça şiirlerinin toplandığı divanının nüshaları mev­cuttur.7

Eserleri:

Farsça Divân: Tesbit edilen 16 nüshası bulunmaktadır. Divanda 2 mü­nacat, 1 nat, 333 gazel bulunmaktadır. Yavuz Sultan Selim’in bu divanı Ali Nihat Tarlan tarafından Türkçe’ye çevrilmiştir.8

Birinci nüsha: Süleymaniye Kütüphanesi Fatih Kitaplığı nr. 3830 Mu­kavva cilt, miklaplı, cedvelli, tezhibli, serlevhalı, 13 satır, talik yazı ile ya­zılmıştır. 30 varaktır, müstensihi Abdulvahid isminde birisidir. ( 23,9 x 14,1 ) ( 14,3 x 7,3 ) ölçülerindedir.
  Başı:    Ey tû râ perde-i izzet-i ilm yektayî
               Kes ne-hemta-i tû der milk-et bî-hemtayî
 Sonu:   Ez yarî-yi Selimî her çend ar dârî
             Gayr ez tû tâ kıyamet u râ me-bad yarî

İkinci nüsha: Süleymaniye Kütüphanesi Lala İsmail Kitaplığı nr.449  Mukavva bir cilt içindedir.15 satır, talikyazı ile yazılmış 38 varaktır.(17 x 11, 10x 5 ) ölçülerindedir. İstinsah tarihi ve müstensihi belli değildir.
 Başı:    Ey tû râ perde-i izzet-i ilm yektayî
             Kes ne-hemta-i tû der milk-et bî-hemtayî
 Sonu:   Goftî Selim kist der iklim-i aşikî
              Biçâre-i fakir u hakir-i bela-keşî    

Üçüncü nüsha: Süleymaniye Kütüphanesi Esad Efendi Kitaplığı nr. 3422/1

Bu divân, bir divân mecmuasının içerisindedir. Kenarında Şahî divanı yazılıdır. Mukavva bir cilt içinde, Serlevhalı, tezhiplidir. İstinsah tarihi 926 h. Müstensihi malum değildir. 15 satır, talik yazı ve 48 varaktır. 
               Başı:    Ey tû râ perde-i izzet-i ilm yektayî
             Kes ne-hemta-i tû der milk-et bi-hemtayî
 Sonu:    Tufeyl-i men hemi didend rûy-i digeran eknun
               Şodem razî ki çûn cam-i tufeyl-i digeran başem  

Dördüncü nüsha: Süleymaniye Kütüphanesi Reşit Paşa Kitaplığı nr. 762 ‘Divân-ı Hazret-i Sultan Selim’ ünvanıyla, ebrulu mukavva cilt içeri­sinde, 57 varak, 15 satır, talik yazıyladır. Müstensihi belli değildir, fakat 984 hicri senesinin Rebiülevvel ayında Kayseri’de istinsah edilmiştir.
 Başı:       Ey mihr-i alem cân be-nüma cemal-i mâ râ
                Be-rüku zi roh berfiken mülk cihan bey-âra 
 Sonu:      Âb ber ateş tû-râ yarî ki mi-zed eşk bûved
                Ey Selimî ez nazar u râ çe san endâhtî 

Beşinci nüsha: Süleymaniye Kütüphanesi Hacı Mahmud Efendi Kitap­lığı nr. 3630  Bu nüsha 65 varak, her varak 17 satır, talik yazıyladır. (19×13)(14.5×7.8)cm ebadındadır. 1293 hicri tarihinde Muhammed Fikri el-Hüseyni tarafından istinsah edilmiştir.
 Başı:       Ey mihr-i alem cân be-nüma cemal-i mâ râ
                Be-rüku zi roh berfiken mülk cihan bey-âra 
 Sonu:      Âb ber âteş tû-râ yari ki mi-zed eşk bûved
                Ey Selimî ez nazar u râ çe san endâhtî 

Altıncı nüsha: Süleymaniye Kütüphanesi Halet Efendi İlavesi nr.154 Bu nüsha ‘Divân-ı Selimî ünvanıyla 254 varaktır, her varak 21 satır, talik yazıy­ladır. (21.1×12.4) (15.1×7.4)cm ebadındadır. Meşin cilt içerisinde, ser levha­lar müzehhebtir.
 Başı:      Bismillahirrahmanirrahim
               Hest asa-yı reh-i tab-ı Selim
 Sonu:      Ne-şikufed tab-ı bî-şarab Selim
                 Maye-i intiaş yani mey

Yedinci nüsha: Süleymaniye Kütüphanesi Zühdü Bey Kitaplığı nr.2141 Bu nüsha, meşin bir cilt içerisinde, 252 varak, her varak 17-18 satır, talik ya­zıyladır. (21.7×13) (16×7.5)cm ebadındadır. 1131 hicri tarihinde istinsah edilmiştir. Müstensihi belli değildir.
 Başı:         Bismillahirrahmanirrahim
                  Hest asa-yı reh-i tab-ı Selim
 Sonu:        Ne-şikufed tab-ı bî-şarab Selim
                   Maye-i intiaş yani mey

Sekizinci nüsha: Nuru Osmaniye Kütüphanesi nr. 3827  Bu nüsha 73 varak, 12 satır, nestalik yazıyladır. (13×19.1) (7.2×11) cm ebadında­dır.Şemseli, salbekli, meşin bir cilt içerisindedir.

Başı:       Ey tû-râ  perde-i izzet-i ilm yektayî
                Kes ne hemta-yî tû der mülket bî-hemtayî
 Sonu:      Çûn Selimî saltanat dârem ki di goftî be-lütf
                 Aşık-ı divane-i bî-itibar-ı men tû-yî

Dokuzuncu nüsha: Topkapı Sarayı Müzesi Kütüphanesi Revan Kitap­lığı nr.737 Bu nüsha 42 varak, her varak talik yazıyla, 13 satırdır. (21.5×13.5) cm ebadındadır. Abdulvahid Meşhedi tarafından hicri 10.yüzyılda istinsah edilmiştir.   
   Başı:     Ey tû-râ  perde-i izzet-i ilm yektayî
              Kes ne hemtayî tû der mülket bî-hemtayî
 Sonu:    Çûn Selimî saltanat dârem ki di goftî be-lütf
               Aşık-ı divane-i bî-itibar-ı men tû-yî

Onuncu nüsha: Topkapı Sarayı Müzesi Kütüphanesi Revan Kitaplığı nr.738 Bu nüsha 32 varak, her varak talik yazıyla, 12 satırdır. Serlevhalı müzehheb bir nüshadır. (16×25)cm ebadındadır. Hicri 10. yüzyılda Abdulvahid Meşhedi tarafından istinsah edilmiştir.
 Başı:      Ey tû-râ  perde-i izzet-i ilm yektayî
               Kes ne hemta-yi tû der mülket bî-hemtayî
 Sonu:     Çûn Selimî saltanat dârem ki di goftî be-lütf
               Aşık-ı divane-i bî-itibar-ı men tû-yî

Onbirinci nüsha: Topkapı Sarayı Müzesi Kütüphanesi Revan Kitaplığı nr.507 Bu nüsha 32 varak, her varak talik yazıyla 15 satır yazılmış­tır.Serlevhalı müzehheb, ebrulu, siyah meşin bir cilt içerisindedir.
 Başı:     Ey tû-râ  perde-i izzet-i ilm yektayî
              Kes ne hemta-yi tû der mülket bî-hemtayî
 Sonu:    Çûn Selimî saltanat dârem ki di goftî be-lütf
               Aşık-ı divane-i bî-itibar-ı men tû-yî      

Onikinci nüsha: İstanbul Üniversitesi Kütüphanesi Farsça Yazmalar nr.1016= Halis Efendi 8413   Bu nüsha 42 varak, nestalik yazıyla 13 satırdır. (11.8×19.4) (6×12.6) cm ebadındadır. Serlevhalı müzehhebli, şemseli, salbekli meşin bir cilt içerisindedir.  Abdulvahid Meşhedi tarafından ihtimalen 10. hicri yüzyılda istinsah olmuştur.
 Başı:      Ey tû-râ  perde-i izzet-i ilm yektayî
               Kes ne hemta-yî tû der mülket bî-hemtayî
 Sonu:     Çûn Selimî saltanat darem ki di goftî be-lütf
               Aşık-ı divane-i bî-itibar-ı men tû-yî

Onüçüncü nüsha: İstanbul Üniversitesi Kütüphanesi Farsça Yazmalar nr.1607 Bu nüsha 48 varak, talik yazıyla 15 satırdır. Cilt mukavva ve şemse­lidir.
 Başı:      Bismillahirrahmanirrahim                Hudaya tû-râ zibed in padişahî
               Ki her padişah râ tû poşt u penahî
 Sonu:     Behr-i tû ey na-mihriban hem çûn Selim-i na-tüvan     

                Mâ râ zi-yarî suht cân tâ hod tû yâr-ı kistî

Ondördüncü nüsha: İstanbul Üniversitesi Kütüphanesi Farsça Yazma­lar nr.929 Bu nüsha 54 varak, nesih yazıyla 19 satırdır. Serlevhalı ve müzehhebdir. (13.6×20.5)(7.8×14.1)cm ebadındadır. Müstensihi ve istinsah tarihi belli değildir. Ebrulu ve meşin bir cilt içerisindedir.
 Başı:      Bismillahirrahmanirrahim                Hudaya tû-râ zibed in padişahî
                Ki her padişah râ tû poşt u penahî

Sonu:     Her çend Selimî şode ez cân-ı seg-i kûy-et                                                                                                     

                Sad cân be-feda-yı tû ki şayeste-i anî

Onbeşinci nüsha: İstanbul Üniversitesi Kütüphanesi Farsça Yazmalar nr. 1331 Bu nüsha 78 varak, talik yazıyla, 15 satırdır. Birinci varak ve 22-b minyatürlüdür.Ondan öncede Sultan Selim’in tasviri bulunmaktadır. 1222 hicri yılında Seyyid Abdi tarafından istinsah edilmiştir.Şemseli, mukavva bir cilt içerisindedir.
 Başı:    Bismillahirrahmanirrahim
             Hudaya tû-râ zibed in padişahî
             Ki her padişah râ tû poşt u penahî

Sonu:    Kısmet kerdim tâ ber-asayed halk

              Ku zir zemin girift u rûyi zemin

Onaltıncı nüsha: İstanbul Üniversitesi Kütüphanesi Farsça Yazmalar nr.1330=Halis Efendi 6438  Bu nüsha 67 varak, her varak nestalik yazıyla 11 satırdır. (11.8×19.5)(6.9×11.3)cm ebadındadır. Büütn varaklar nefis müzehheblidir. Bir çok minyatür ihtiva eden bu nüshanın istinsah tarihi ve müstensihi belli değildir. Çeşitli nakışlara sahip meşin bir cilt içerisindedir.
 Başı:     Ey tû-râ  perde-i izzet-i ilm yektayî

              Kes ne hemta-yî tû der mülket bî-hemtayî

Sonu:    Mürg-i dil nalan me-râ her dem subh
              Çûn zülf-ü tu por gül kafesi mi-bayed

ŞAHÎ ( ŞEHZADE BAYEZİD  1525- 1562 )

Kanuni Sultan Süleyman’ın şehzadelerinden olan Bayezid, kendisinden önce katledilen Şehzade Mustafa’dan sonra bilhassa Anadolu tımar erbabının tahta varis olarak desteklediği bir şehzade idi. Kardeşi Selim ile olan müca­delesinde ne yazık ki babasının karşısında yeralmak zorunda  kaldı. Devlet güçlerinin de desteklediği Selim, Konya’da yapılan savaşta Bayezid’ı boz­guna uğrattı. Bayezid ailesi ile Amasya’ya çekildi. Daha sonra katline fetva alınan şehzade  İran’a kaçmak zorunda kaldı. Padişah ve Selim’in ısrarlı is­teklerine rağmen Şah Tahmasb önceleri Bayezid’ı onlara teslim etmediyse de sonunda Kanuni ile anlaşma yoluna gitti. İran’a giden bir heyete teslim edilen Bayezid ve oğulları orada katledildiler, cenazeleri Sivas’a getirilerek defne­dildi.

Şahî mahlasıyla şiirler yazmış olan Bayezid’in Türkçe divânı ve Farsça divânçesi bulunmaktadır.9

Eserleri: Türkçe divân10, Farsça divânçe; tesbit edilebilen iki nüshası vardır.

Birinci nüsha: Millet Kütüphanesi Ali Emiri Kit.(Farsça) nr.330 Şem­seli, zencirekli koyu kirmizi meşin bir cilt içinde 15 varak; ( 20,5 x 12 ) (14,5 x 8 )cm. ebadinda 13 satir talik yazi iledir. Haşim el-Mekki tarafindan istin­sah edilmiştir. Mürettep 17 gazel, 6 müfred ve 3 kita bulunmaktadir. Şahî’nin bu divançesi üzerine Mustafa Çiçekler bir çalışma hazırlamış ve yayınlamış­tır.11
 Başı:    Eger tac-ı cihandarî müyesser şeved mâ-râ
             Be-tiğ-i kahramanî ber guşayem mülk-ü dünya râ
 Sonu:    Be-dergâh-ı tû üftadem be-zarî
              Tû haşa redd konî mahrum dârî

İkinci nüsha: Millet Kütüphanesi Ali Emiri Kit.(manzum) nr.225  Şem­seli, salbekli, kenarları zencirek ve çerçeveli kahverengi meşin bir cilt içinde,( 21,4 x 14,5)

( 12,5 x 8,1 )cm. ebadında 13 satır talik yazı ile olup, Türkçe divanını müteakip 91a- 97b varakları arasındadır. İstinsah tarihi ve müstensihi belli olmayan bu nüshada 17 gazel, 6 müfred ve 3 kıta bulunmaktadır.
 Başı:    Eger tac-ı cihandarî müyesser şeved mâ-râ
             Be-tiğ-i kahramanî ber guşayem mülk-ü dünya râ
 Sonu:    Be-dergah-ı tû üftadem be-zarî
              Tû haşa redd konî mahrum darî

MURADÎ ( III. MURAD 1546- 1594 )

II. Selim ile hasekisi Nurbanu Sultan’ın oğludur. Akşehir sancakbeyi oldu. Konya ovasında babası ile amcası arasındaki savaş sırasında Konya kalesi muhafazasında bulundu. 1562’de Manisa  sancakbeyi oldu ve padişah oluncaya kadar bu vazifede kaldı. II. Selim’in vefatı üzerine Sokullu Mehmet Paşa tarafından saltanata davet olunarak tahta geçti.

III. Murad dönemi Osmanlı Devleti’ndeki çöküşün başlangıcını hazırla­mıştır. Uzun süren savaşlar ve iktisadi gerileme, makamların rüşvet ile ehil olmayanların eline geçmesi bu çöküşü hızlandırmıştır.

III. Murad musiki, şiir ve sohbetten hoşlanan bir padişahtır. Muradî mahlası ile dinî ve tasavvufî şiirler yazmıştır. Bazı Arapça ve Farsça gazelleri zamanın edibleri tarafindan şerhedilmiştir.12 
           
Eserleri: Türkçe divanı13, Fütühat-ı Ramazan14, Farsça divanı; Sultan III. Murad’ın Farsça gazellerinden oluşan divanında 39 gazel ve 2 mesnevi bu­lunmaktadır. Divanda bulunan bu iki mesnevi Fütühat-ı Ramazan’da da mev­cuttur. Divanın bilinen iki nüshası vardır. Yine eser üzerine Kamil Yaşar Uyar çalışmıştır.15

Birinci nüsha: Ali Emiri Kütüphanesi nr.329. Köşebentli, zencirekli ve şemseli koyu kahverengi meşin bir cilt içindedir. Aharlı, kartal arma filigranlı Avrupa kağıttır. Serlevhada “ Sultan Murad-i Salis Hazretleri’nin Eş’ar-i Şa­haneleri ” yazılıdır. Zahriyesinde Ali Emiri Efendi’nin vakıf mührü vardır. İstinsah tarihi ve müstensihi belli degildir. 12 varak olup ( 21,1 x 13,5 ) ( 14,8 x 8,2 )cm. ebadindadir.
 Başı:     Bad ger mi-vezed ez kûy-i habib-i dil-i mâ
              Ruh bahşende şeved hak bûved müşkil-i mâ
 Sonu:    Ez Muradî in-sohen ba yâd-gir
              Şad-girî şad başî şad gir

İkinci nüsha: Türk İslam Eserleri  Müzesi nr.1901  İçi ve dışı kabartma şemseli, kenarları zencirek ve cetvelli, miklepli meşin bir cilt içindedir. Her sayfa yaldız ve çerçeveli olup, nesih yazıyla yazılmıştır.

Eserin 1b yüzünde müzehheb  serlevha içerisinde “ Miratü’l gaybu’l-hakani min fütühati Sultan Murad bin Sultan Selim Han ” yazılıdır. 993 h. yılında Nuh Halife bin Abdullah tarafından Hane-i Humayun’da istinsah edilmiştir. Eser, Sultan III. Murad’ın  Arapça ve Farsça gazellerle, mesnevi tarzında yazılmış birkaç manzumenin şerhini ihtiva etmektedir. Gazeller  Haşimî, Nevalî, Bakî, Subhî, Hoca Sadettin gibi devrinin meşhur şairleri tara­fından  şerhedilmiştir. ( 26,3 x 17,5 ) ( 15,5 x 8,6 )cm. ebadında olup, 227 va­raktır.
 Başı:     Fekad enşa-el-munşiu bi-neşetin ve inna inşana
              Ve kane hallatun mekani ve ekvanlena kâna
 Sonu:   El-hak bu aralıkta meani-i acibe derc buyurmuşlardır
             Vasfında insan aciz kalur.

MUHİBBÎ (KANUNİ SULTAN SÜLEYMAN  1494-1566 ) 

Osmanlı Devleti’nin onikinci padişahıdır. Yavuz Sultan Selim’in sancak beyliği sırasında 1494 yılında Trabzon’da doğdu. Karahisar , Bolu, Kefe, ve Saruhan’da sancak beyliği yaptı. 1520’de babası Yavuz Selim’in ölümü üze­rine tahta oturdu ve 46 yıl padişahlık yaptı.
 Kendisi aynı zamanda şair olan Kanunî, Muhibbî mahlasıyla şiirler yaz­mıştır. Bu şiirlerde bir sultandan çok herhangi sıradan bir insan gibi görünen Muhibbî, aşk iztırabı, kanaat, tevazu, felekten şikayet gibi, her şairde görülen konuları işlemiştir.
Muhibbî çok şiir yazmış şairlerdendir. Koca bir ülkeyi yönetmek gibi ke­sif bir çalışma içinde Zati’den sonra en çok gazel yazma rekorunu elinde tut­ması hayli şaşırtıcıdır.16

Eserleri: Türkçe divân17, Farsça divan; Farsça divanının tespit edilen dört nüshası bulunmaktadır.

Birinci nüsha: Topkapı Sarayı kütüphanesi Revan nr.738 Vişne çürüğü bir cild içindedir. Serlevhalar tezhipli, sahife kenarları halkari tezyinatlı, yal­dız çerçeve içinde, 6 satırlı, okunaklı çok güzel talik yazı ile olup, kağıdı aharlıdır. Divân Kanuni’nin hayatında, m.1565-1566 tarihinde  Mehmet Şerif tarafından istinsah edilmiştir. 205 varaktır. ( 20 x12,5 ) ölçülerindedir.

5b -37a varaklar arasında Farsça gazel, rübai, kıta ve müfredler bulun­maktadır. 39 – 205 varaklar arasında Türkçe divân bulunmaktadır. Farsça di­vanda 45 gazel, 22 rübai, 39 müfred bulunmaktadır. Eser üzerine  Kasım Gelen bir yüksek lisans tezi hazırlamıştır.18
 Başı:    Dide ez âteş dil garka-i âb est  me râ   
             Kâr-ı in çeşme zi ser-çeşme harab est me râ
 Sonu:   Günahem râ be-bahş  u destem gîr
              Af ferma ki kerde-em taksîr

İkinci nüsha: Ali Emiri nr.323  Şemseli, köşebentli ve zencirekli, vişne rengi meşin bir cilt içindedir. Kağıdı aharlı, 17 satır talikyazı iledir. İstinsah kaydı yoktur. 22 varaktır. ( 19 x 12,4 ) ( 14,2 x 7,8 ) cm. ölçülerine sahiptir. Divanda 95 gazel, 5 rübai, 5 kıta, 34 müfred bulunmaktadır.
 Başı:      Dide ez âteş dil garka-i âb est me râ
               Kâr-ı in çeşme zi ser-i kâr harab est me râ
Sonu:     Rakam-ı mihr u meh ez sine-i eflak reved
               Ne-reved nakş-i cemal-i tû ez ayine-i mâ

Üçüncü nüsha: Üniversite  Kütüphanesi, Türkçe yazmalar nr.5477 Sırtı mukavva bir cilt içindedir. Kağıdı aharlı, 13 satırlık yazı iledir, istinsah kaydı yoktur. 263 varaktır. ( 21,8 x 14 ) ( 16 x 10 )cm. ebadındadır.

Türkçe divanı müteakip, 253b- 262b varakları arasında 38 adet Farsça gazel bulunmaktadır. 253b de, süslü yaldızlı bir çerçeve içerisinde: “Divân-ı farsi-i Sultan Süleyman aleyhi rahme ver- rıdvan” ibaresi vardır.
 Başı:      Dide ez ateş dil garka-i âb est me râ
               Kâr-ı in çeşme zi ser-i kâr harab est me râ
 Sonu:     Merdim ey Muhib cüda  ez ân gül ez çe lik
               Hahed giyah türbet-i mâ dad bûy-i tû
Dördüncü nüsha: Ali Emiri kütüphanesi nr. 322 Sırtı meşin, üzeri ebru kaplı mukavva bir cild içindedir. Kağıdı mavi renkte, incedir. Başlıklar kır­mızı, muhtelif satırlı , rika yazı iledir. İstinsah kaydı yoktur. ( 21 x 15,5 ) ( 18,5 x 11 ) ebadında olup, 17 varaktır. Divanda 92 gazel, 4 rübai, 35 müfred bulunmaktadır.
 Başı:    Dide ez ateş dil garka-i âb est me râ
             Kâr-ı in çeşme zi ser-i kar harab est me râ
 Sonu:   Menem aşk-et gariban çak kerde             Gariban çist dil u can çak kerde  



·          Uluslararası Türkmen-Türk Üniversitesi, Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü, Öğretim Görevlisi. 
1 Özkan, Mustafa. Türk Dilinin Gelişme Alanları ve Eski Anadolu Türkçesi, Filiz Kitabevi, İst., 1995, s.56.
2 Riyahi, Muhammed Emin. Osmanlı Topraklarında Fars Dili ve Edebiyatı (çev. Mehmet Kanar) İnsan Yay. İstanbul,1995 s.113
3 Geniş bilgi için bkz. Ertaylan, İsmail Hikmet. ‘Sultan Cem’, İst.Ün. Ed. Fak. Yay., 1951.
4 Ersoylu, Halil. “Cem Sultan’ın Türkçe Divanı ve Üzerine Dil Araştırmaları.” Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi, 1978.     “Cem Sultan’ın Türkçe Divanı” 3 cilt, İstanbul, Tercüman, 1981.  “Cem Sultan’ın Türkçe Divanı” Ankara, TDK, 1989.
5 İnce, Adnan. “ Cem Sultan, Cemşid u Hurşid: inceleme-metin.” Doktora Tezi, Fırat Ün., 1981.
6 Okur- Meriç, Münevver. “Cem Sultan’ın yeni bulunan Fal-ı Reyhan-ı Cem Sultan Adlı eseri.” Tarih ve Toplum 16, s.,96 (Aralık 1991):24-7
7 Türk Dili ve Edebiyatı Ans., Dergâh Yay., C.VII, s.498-99.
8 Tarlan, Ali Nihat. Yavuz Sultan Selim’in Farsça Divân Tercümesi, İstanbul, 1946.
9 Geniş bilgi için bkz. Kılıç, Filiz. Şehzade Bayezid ‘Şahî’ Hayatı ve Divanı, Kültür Bak., Ankara, 2000.
10 a.g.e.
11 Çiçekler, Mustafa. Şehzade Bayezid ve Farsça Divançesi, Şarkiyat Mec., VIII., İst., Üniversitesi, Edeb., Fak., Şarkiyat Araş., Merk., Çantay Kitabevi, İst.,1998 s.,211-18.
12 Kırkkılıç, Ahmed. Sultan III. Murad (Muradi): hayatı, edebi kişiliği, eserleri ve Divanı’nın tenkitli metni, Doktora tezi, Atatürk Ün., 1985.
13 a.g.e.
14 Uyar, Kamil Yaşar. “Sultan III. Murad’ın Fütühat-ı Ramazan’ı ve Farsça Divanı”, Doktora Tezi, İstanbul Ün., 1995.
15 a.g.e.
16 Büyük Türk Klasikleri, Ötüken-Söğüt Yay., C.III, s.403, İst.1986.
17 Ak, Coşkun. “Muhibbî Divanı: izahlı metin” Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi, 1977.   Muhibbî Divanı, Ankara, Kültür Bakanlığı, 1987.
18 Gelen, Kasım, Kanunî Sultan Süleyman’ın Farsça Divanı, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi, 1998.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Popular Posts