İngilizce öğretmen adaylarının dil öğrenme stratejileri

The purpose of this study is to examine the language learning strategy levels of the

English teacher candidates. The article begins with various definitions of language

learning strategies and classifications made by different authors. Then, the findings

obtained from the administration of the Strategy Inventory for Language Learning are

presented. Data analyses have been performed by means of t-test and analysis of

variance techniques.

Key words: Translator, education, quality, occupation, theorie, practise, foreign,

language, responsibility, duty.

1970’lerde ortaya atılan Bilişsel Öğrenme Kuramı’na göre ikinci bir dil öğrenmek

isteyen öğrencilerin öğrenme sürecine etkin bir şekilde katılmaları gerekmektedir

(Larsen-Freeman, 2000). Dil öğrenme stratejileri öğrencilerin dil öğrenim sürecine

katkıda bulunmalarını sağlayan belirli tekniklerdir. Bu teknikler öğrenciler tarafından

dil derslerinde öğretilenleri anlamayı ve hafızada tutmayı kolaylaştırmak, öğrenmeyi

daha eğlenceli, daha hızlı ve etkili bir hale getirmek için kullanılırlar. Araştırmacılar

tarafından son zamanlarda incelenmeye başlanan bir konu olmasına rağmen, bu stratejilerin

dil öğrenenler tarafından uzun zamandan beri kullanıldıkları bilinmektedir

(Oxford, 1990). Yapılan araştırmalar yabancı bir dil öğrenmede başarılı olan öğrencilerin

her dil becerisini geliştirmek için duruma göre birçok farklı strateji kullandıklarını,

başarı düzeyi daha düşük olanların ise strateji kullanımlarının yeterli olmadığını ya da

duruma uygun stratejiyi seçmekte başarısız olduklarını göstermiştir (Chamot ve

Kupper, 1989; Ehrman vd., 2003). Bu nedenle dil öğrencilerinin strateji kullanımı eğitimciler

tarafından desteklenen ve önerilen bir uygulama olmuştur (Cohen, 1998).

Dil öğrenme stratejileri farklı araştırmacılar tarafından değişik şekillerde tanımlanmıştır.

Örneğin, Oxford ve Nyikos’a göre bunlar “öğrenciler tarafından kendi öğrenmelerini

geliştirmek için atılan adımlardır” (1988, 321). Chamot ve Kupper ise stratejilerin

öğrencilerin “kavramak, hafızaya kaydetmek ve hatırlamak için kullandıkları

teknikler” olduğunu ifade etmiştir (1989, 13). Cook (1996, 103) ise dil öğrenme stratejilerini

“öğrencilerin ikinci dili öğrenirken ya da kullanırken aldıkları ve öğrenmeyi

etkileyen kararlar” olarak tanımlamıştır.

Oxford’a göre (1990, 8-14) dil öğrenme stratejilerinin bazı ortak özellikleri vardır.

Örneğin, hepsi hedef dilde bir problemin çözülmesi ve iletişimsel yeterliğin arttırılması

amacıyla kullanılır. Sadece bilişsel işlevleri değil, planlama, değerlendirme ve öğrencinin

kendi öğrenmesini düzenlemesi gibi bilişüstü işlevleri de içerirler. Dil öğretimine

doğrudan veya dolaylı olarak katkıda bulunmakla birlikte bazen dışarıdan gözlemlenemeyebilirler.

Öğrenciler tarafından düşünülmeden, otomatik olarak kullanılabilirler.

Kişilik özellikleri ve öğrenme stillerinin tersine kolaylıkla öğretilebilir, yenilenebilir ve

öğrenciler tarafından farklı durumlara uyum sağlayabilmek amacıyla değiştirilebilirler.

Öğrencilerin kendi öğrenmelerinden sorumlu olmaları desteklenir. Öğretmenler ise

otoriteyi simgeleyen rollerini değiştirip yeni roller edinirler.